Dah lama kepingin nak ke pasar karat nih. Tak ketahuan plak saya asal usul namanya pasar karat tu. Makcik saya, asal saya tanya beli mana mende nih, pasar karat. Sikit-sikit pasar karat. Wahh! Apa best sangat ke? Selalu jugak antau proposal kat cikasben nak gi tapi madang rejek. Emm mencik! Cikasben saya tu memang rajin sangat bab-bab berjalan ni *mata kat atas*.

Sampailah makcik saya datang umah saya minggu lepas, jom za kita poie. Ko datang amik uteh kat umah, budak-budak biarla papa dio jago. Kelas kan makcik saya. Ikotkan ahad lepas ni la nak gi nye. Tetibe boleh plak sakit gigi. Dari ari khamis lagi sakitnya tu. Sat sakit sat ok, tekanan sungguh. Sabtu tu tekak dah mula perit-perit tapi gagah gi keje gak. Balik keje memang osah domam. Soram sojuk badan, palo poning siap. Memang membuto jo lah. Malam tu tetibe cikasben bersuare, ma sok kita gi pasar karat nak? Gile tak nak kann. Tros ok jek. Tak ingat tengah sakit-sakit.

Pepagi ahadnye saya pon awal-awal dah sesiap basuh sidai baju, tengok dia tak siap lagi. Kate nak gi pasar karat? Mama bukan demam ke? Ok dah, tak de pening, tekak je sakit, kaki ok..dasarrr nak berjalan kan. Ye la bukan senang nak dapat peluang. Cikasben saya tu bukan suke jalan kluar dari daerah Bangi. Pasar karat ni kat Shah Alam plak kan. Dah la bute jalan area-area Shah Alam tu. Nasib saya ingat lagi cane nak ke sana, pasal bulan puase tu ari saya pi PKNS interbiu. Dekat-dekat la tu ngan stadium Shah Alam tu. Gitu gini kul 9 gak kami sampai sana.

Wah wah wah memang osah la best pasar tu. Memacam jualnye. Nak kata cam pasar malam pon ye, pasar tani pon ye. Orang kampung saya kata, omak apak yo tak do sini hihihi. Dari barang runcit, ikan, daging, sayur, baju, parang, keris taming sari pon ada. Sosak gak lah sana. Memule sampai tu cam blur gak nak start jalan arah mana. Luas katakan. Tak sempat saya nak snap gambau bebanyak, satu je dapat. Mana taknye dak piya tak nak jalan langsung. Naik kebas tangan mama dukung die. Dua jam jalan sana semenet pon dia tak nak turun jalan sendiri. Nak tukau-tukau turn yang papa pon dia tak nak. Aduiii..sengal tangan mama dukung die yang dah empatblas kelo tu. Tak selesa la mama nak berjalan dan menjamu mata kan.


Apapon tetap puas hati. Akhirnya berjaya jugak mereailsasikan keinginan ke pasar karat tu. Tapi masih berazam nak ajak cikasben pegi lagi pasal tak puas jalan. Atau paling tak, dia izinkan saya pi ngan uteh saya hihihi.